uchwycić — moment, sposobność itp. «wykorzystać odpowiednią chwilę, nadarzającą się sytuację»: Sędzia z gwizdkiem w ustach podbiegł w sam czas, by uchwycić moment, gdy obie łopatki Niemca dotykały dywanu. T. Dołęga Mostowicz, Kariera … Słownik frazeologiczny
uchwycić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uchwycićcę, uchwycićci, uchwycićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocno chwycić coś; zatrzymać coś, chwytając : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uchwycił kij w locie. Uchwycił psa za ogon.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego
uchwycić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uchwycić sięcę się, uchwycić sięci się, uchwycić sięchwyć się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchwycić coś rękami dla uchronienia się przed upadkiem, zachowania równowagi itp.;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchwycić moment — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykorzystać okazję, najwłaściwszą do czegoś chwilę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uchwycić właściwy moment i zacząć inwestować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sedno — Trafić, utrafić w (samo) sedno «znaleźć właściwe rozwiązanie, oddać coś we właściwy, zwięzły sposób; uchwycić istotę rzeczy»: Oto rzeczowa kobieta interesu! Zadaje trzy pytania i za każdym razem trafia w sedno! M. Ziomecki, Lato. (...) Gombrowicz … Słownik frazeologiczny
cugle — blp, D. cuglegli «pasy rzemienne połączone z wędzidłem, służące jeźdźcowi do kierowania koniem; lejce, wodze» Popuścić (koniowi) cugle a. cugli. Skrócić, ściągnąć, uchwycić cugle. Chwycić konia za cugle. ◊ Puścić, popuścić cugli komuś a. czemuś… … Słownik języka polskiego
dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… … Słownik języka polskiego
dosłyszalny — «dający się uchwycić słuchem, dający się posłyszeć (zwykle w połączeniu z ledwo, ledwie)» Ledwo dosłyszalny dźwięk, głos, szum … Słownik języka polskiego
dosłyszeć — dk VIIb, dosłyszećszę, dosłyszećszysz, dosłyszećsłysz, dosłyszećszał, dosłyszećszeli, dosłyszećszany «uchwycić uchem, zdołać usłyszeć mimo trudności; posłyszeć» Dosłyszeć kilka słów, kilka zdań. Nie dosłyszeć dokładnie czyjejś odpowiedzi … Słownik języka polskiego
nieuchwytnie — «w sposób nie dający się uchwycić, spostrzec, zauważyć; niewidocznie, nieznacznie, niepostrzeżenie» Nieuchwytnie postępująca choroba … Słownik języka polskiego
